Gedenkstätte Zwangsarbeit in Leipzig (Miejsce Pamięci o Robotnikach Przymusowych w Lipsku) przygotowało krótki film animowany pt. NS-Zwangsarbeit (Praca przymusowa w nazistowskich Niemczech). Składa się z dwóch części, w pierwszej przedstawiono pracę przymusową w Niemczech i terenach okupowanych przez nie w czasie II wojny światowej, w drugiej w Lipsku. Ponadto zwrócono uwagę mapę multimedialną, za pomocą której można odnaleźć miejsca pracy przymusowej w tym mieście.
Praca przymusowa
Praca przymusowa w okresie III Rzeszy budzi nadal zainteresowanie w Niemczech. Miejsce Pamięci o Robotnikach Przymusowych w Lipsku udostępniło krótki film animowany. Jest skierowany do młodych ludzi. Autorzy filmu pytali o osoby, przyczyny oraz warunki życia. Kogo zmuszano do pracy przymusowej w czasie II wojny światowej? Jakie cele chcieli osiągnąć naziści? Jak wyglądały warunki życia i pracy przymusowych robotników? Co ma wspólnego temat pracy przymusowej z Lipskiem?
Animacja jako atrakcyjna propozycja
Autorom udało się w krótkim filmie poruszyć główne zagadnienia związane z pracą przymusową w czasie II wojny światowej. Posłużyli się metodą porównawczą. Przykładowo liczba robotników w Rzeszy odpowiadała liczbie obecnych mieszkańców Bawarii. Takich porównań jest więcej. Dzięki nim łatwiej jest wyobrazić sobie skalę, ale także zróżnicowane traktowanie. Uwagę zwrócono również na powojenne losy robotników, informując że dopiero pod koniec lat 90. XX wieku Niemcy wypłaciły im symboliczne zadośćuczynienie. Na przykładzie Lipska pokazano, że temat pracy przymusowej, mimo swej wagi (ok. 75 tyś. osób różnej narodowości), jest ciągle nieobecny w przestrzeni dużego niemieckiego miasta.
Inne pomoce
By zachęcić do zainteresowania się tym tematem, przygotowano specjalną interaktywną mapę Lipska. Pozwala ona na szybkie odnalezienie miejsc i podstawowych informacji o nich. Ponadto wkrótce udostępnione bedą dodatkowe materiały edukacyjne. Film oraz interaktywna mapa w sposób atrakcyjny przybliżają wiedzę o tym aspekcie systemu zniewolenia i eksploatacji ziem okupowanych. Uzupełnieniem są biografie wybranych robotników przymusowych (m.in. przybliżono losy Polki, Danuty Brzosko-Mędryk). W ten sposób „zapomniane ofiary” dochodzą do głosu, a ich osobiste historie mogą być z powodzeniem wykorzystane w edukacji.