Są różne formy upamiętnienia wydarzeń i osób w przestrzeni miejskiej. Jedne są oczywiste, inne mniej, czasem pojawia się dość kreatywne podejście. W przypadku miejscowości, które w przeszłości nie zmieniały swej przynależności państwowej, nie jest większym problemem. Jedynym punktem wrażliwym, który może się tu pojawić, to uwzględnienie czy też włączenie do praktyk kommemoratywnych w przestrzeni publicznej mniejszości religijnych, narodowych czy innych. Historia wtedy jest „nasza”, „nasi” są też bohaterowie. Pozostałe problemy są przedmiotem pewnej ugody, stanu wiedzy, wyczulenia, czy siły przekonywania, „głośności” takiej czy innej grupy.